Zout en peper zijn twee ingrediënten die we allemaal in huis hebben en onmisbaar zijn in de keuken. Doordat zout- en pepervaatjes voor ons dagdagelijkse gebruiksvoorwerpen zijn, wordt er weinig aandacht geschonken aan de vormgeving en uitstraling. Dat het ook anders kan en er wel degelijk aantrekkelijke alternatieven bestaan, bewijst Andrea Ludden. Zij verzamelde de afgelopen 30 jaar ongeveer 20.000 verleidelijke zout- en pepervaatjes met een ziel en een verleden. Deze collectie wordt tentoongesteld in el Museo de Saleros y Pimenteros vlakbij het infokantoor in Guadalest. 

De zout- en pepervaatjes zijn zorgvuldig geordend en ingedeeld in kleuren, materialen, achtergronden, oud en modern, klein en groot. Je vindt zout- en pepervaatjes in de vorm van koks en kokkinnen, eierdopjes, gebak, allerlei soorten fruit en groenten, verschillende dieren, kerst- en sneeuwmannen tot zelfs paters en nonnekes, paraplu’s en wasmachines. Sommige pepermolens reiken tot 1 meter hoog. Je kan het zo gek niet bedenken en het is te veel om op te noemen. Je zal het zelf moeten ontdekken. Stuk voor stuk zijn het echte kunstwerken. Het is onmogelijk om elk zout- en pepervaatje individueel te gaan bekijken. Je komt hier letterlijk ogen te kort. Waar komt al die creativiteit toch vandaan? Naast al deze pracht en praal krijg je via wandpanelen ook nog meer informatie over de geschiedenis van het zout, het verhaal achter de diefstal van “el Salero de Cellini” en enkele weetjes over peper. Aan het einde van de rondgang hangt een wereldkaart. Mevrouw Ludden waardeert het als je met een duimspijker aanduidt vanuit welk land je komt om haar collectie te bezoeken.