El Castell de Guadelest heeft een aantal leuke musea waaronder het Museo Microgigante. Dit is één van de twee micromusea die in dit dorp terug te vinden zijn. Dit museum staat beneden in het dorp in de Calle Sol recht tegenover de antiguo lavadero. Het tweede museum, el Museo de Microminiaturas ligt binnen de kasteelmuren. De artistieke werken in beide musea zijn van dezelfde kunstenaar, Manuel Ussà. 

In el Museo Microgigante zie je zowel gigantische sculpturen als microminiaturen. Vandaar de benaming Micro-Gigante. Maar het zijn vooral de microminiaturen die de aandacht trekken want met microminiaturen bedoelen we ook wel echt micro. Ze zijn zo waanzinnig klein dat de voorwerpen nauwelijks met het blote oog zichtbaar zijn. Gelukkig zorgen krachtige vergrootglazen ervoor dat je alle details tot in de puntjes kan bekijken. Wat je hier te zien krijgt is waanzinnig. Manuel Ussà is altijd sterk verbonden geweest met de natuur en dat uit zich ook in zijn werken. Door de krachtige vergrootglazen zie je onder ander een mier die viool speelt, een zelfportret van Ussà uitgesneden in een zandkorrel, een schilderij van El Greco geschilderd op een rijstkorrel, de bijbel gemaakt in een haar, een arena gebouwd op de kop van een speld, een vlo in trainingspak op een fiets en nog zoveel meer. Hier zie je het onmogelijke. Je kan het zo gek niet bedenken en het is vooral uniek in de wereld. Wedden dat je na een bezoek aan el Museo Micro-Gigante nooit meer op dezelfde manier naar een mier of vlo kijkt? 

Om deze meesterwerken zo gedetailleerd te kunnen realiseren moet je beschikken over eindeloos geduld, een mega concentratievermogen, enorme zelfbeheersing en een rotsvaste hand. Kenmerken die duidelijk aan deze getalenteerde kunstenaar toegekend werden. In zijn atelier heerst een maximale rust en een absolute stilte. Zijn bijna onzichtbare werkinstrumenten heeft hij zelf uitgevonden. Daarnaast beschikt hij over enkele waardevolle hulpinstrumenten waaronder bifocale loepen van 10 tot 80 vergrotingen, een gepolariseerde lichtlamp die het brandpunt zeer nauwkeurig op zijn werken richt en een speciale stoel die zijn onwillekeurige bewegingen zoveel mogelijk minimaliseert. Als er al onwillekeurige bewegingen zijn want Manuel Ussà beheerst de ademhalingstechniek tot in de puntjes en werkt tussen twee hartslagen door. Dit alles om te vermijden dat zijn polsslagen zijn kwetsbare werk zou vernietigen.

Het museum is heel moeilijk te bezoeken met een rolstoel wegens de smalle inkom en de collectie die deels boven staat (te bereiken via een draaitrap).